Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Nα κάνουμε την οργή μας για το ξεπούλημα, σφιχτή γροθιά ενάντια στις Τρόικες!


Οργή έχει προκαλέσει το ξεπούλημα της απεργίας των καθηγητών από την πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ. Σε όλες τις ΕΛΜΕ, αλλά και σε ολόκληρη την υπόλοιπη εργατική τάξη συζητιέται αυτή η εξέλιξη.

To πρώτο που χρειάζεται να απαντήσουμε είναι αυτό που έβαλαν ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ και Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις (ΣΥΝΕΚ) κατά τη διάρκεια της Συνέλευσης Προέδρων με στόχο να μην υλοποιηθεί η απόφαση που είχε ήδη ψηφιστεί. Υπήρχαν «οι όροι και οι προϋποθέσεις για να γίνει τώρα η απεργία»; Η απάντηση χρειάζεται να είναι απόλυτα θετική τονίζοντας όλα τα επιχειρήματα που έχουν χρησιμοποιήσει τις τελευταίες μέρες δεκάδες καθηγητές και συμπαραστάτες τους.

Η δυναμική του κλάδου

Κατ’ αρχάς, η πρόταση για 24ωρη απεργία στις 17/5 και πενθήμερη από την Δευτέρα 20/5 μέσα στις Πανελλαδικές Εξετάσεις ψηφίστηκε στις μαζικότερες Γενικές Συνελεύσεις των 25 τελευταίων χρόνων. Πάνω από είκοσι χιλιάδες συμμετείχαν σε μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες όπου ανοιχτά ο καθένας μπορούσε να δηλώσει την αντίθεσή του, την συμφωνία του, τους προβληματισμούς του και όχι χωμένος μέσα σε ένα παραβάν πάνω από μια κάλπη ως «άτομο», όπως ήταν η αρχική πρόταση της ΔΑΚΕ.

Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα: στην ΕΛΜΕ του Δήμου Φυλής ψήφισαν 177 άτομα, τα 141 την πρόταση για την απεργία. Το εντυπωσιακό είναι ότι στις προηγούμενες εκλογές είχαν ψηφίσει 135. Στην Γ’ ΕΛΜΕ Δυτικής Αθήνας 425 στήριξαν την πρόταση για απεργία, ενώ άλλοι πενήντα ψήφισαν την πρόταση του ΠΑΜΕ. Μετά από τη συνέλευση συγκροτήθηκε απεργιακή επιτροπή με 50 καθηγητές να δηλώνουν διαθέσιμοι. Στην περιφέρεια τα παραδείγματα είναι επίσης εντυπωσιακά. Στα Χανιά αναγκάστηκαν να κάνουν τη συνέλευση σε πλατεία αφού δεν χώραγαν, 443 ψήφισαν υπέρ της απεργίας. Στη Λάρισα γίνεται συνέλευση που δεν έχει προηγούμενο. Εδώ να σημειώσουμε ότι η τοπική ΕΛΜΕ κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της ΟΛΜΕ θεωρούταν αντι-παράδειγμα κινητοποίησης των μελών της από το σύνολο του ΔΣ. Το…αντι-παράδειγμα έδωσε 561 ψήφους στην πρόταση της ΟΛΜΕ, ενώ συμμετείχαν στη συνέλευση πάνω από 600 καθηγητές.
Η διάθεση της βάσης των εκπαιδευτικών είχε ήδη φανεί από τα μαζικά συλλαλητήρια που έγιναν τη Δευτέρα 13/5 το απόγευμα στην Αθήνα και σε πολλές άλλες πόλεις ενάντια στην επιστράτευση.
Τα συλλαλητήρια και οι Γενικές Συνελεύσεις, αφαιρούν από τον οποιονδήποτε τη δυνατότητα να λέει ότι οι «εκπαιδευτικοί δεν πήραν θέση για την επιστράτευση». Ίσα ίσα, στην πλειοψηφία των Γενικών Συνελεύσεων πήγαν με τα χαρτιά της επιστράτευσης στο χέρι. Δεν πτοήθηκαν ούτε από την προκλητική παρουσία της Αστυνομίας που πήγε να «παραδώσει» για τρομοκρατία τα ατομικά φύλλα σε καθηγητές μέσα στις Γενικές τους Συνελεύσεις, όπως στην ΕΛΜΕ στην Χίο! Μετά τις ψηφοφορίες ξεσήκωσαν κάθε γειτονιά και κάθε πόλη με διαδηλώσεις μετά από το τέλος των Γενικών Συνελεύσεων, ακόμα και σε βραδινές «ακατάλληλες» ώρες όπως στα Γιάννενα.
Επίσης, γνώριζαν τι θα κάνουν η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ, ότι δεν θα βγάλουν απόφαση απεργίας για την πρώτη μέρα, όπως τους είχε ζητηθεί.

Οργάνωση του αγώνα

Αυτό που ζητούσαν επιτακτικά σε όλη τη χώρα οι καθηγητές, όπως φαίνεται και από τα λεγόμενα των Προέδρων στη Γενική Συνέλευσή τους, ήταν να παρθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την Παρασκευή 17/5, να έχουν ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης έτσι ώστε να υλοποιηθεί η απεργία. Αυτό που φοβόντουσαν οι καθηγητές δεν ήταν η επιστράτευση ή η καταστολή, ήταν η πρόχειρη οργάνωση που θα έφερνε αναποτελεσματικότητα. Τι καλύτερο από το να έχεις αγωνία για το πώς θα οργανωθείς για να νικήσεις;

Την Τρίτη 14/5 από το μεσημέρι και μετά όλη η εργατική τάξη και η νεολαία έψαχνε τα αποτελέσματα των Γενικών Συνελεύσεων των ΕΛΜΕ. Στο ίντερνετ γινόταν χαμός, τα νέα για τις συντριπτικές αποφάσεις υπέρ της απεργίας γινόταν γνωστά μέσα σε ελάχιστα λεπτά σε όλη την Ελλάδα. Η τηλεόραση και τα ραδιόφωνα έκαναν ζωντανές συνδέσεις και ρεπορτάζ για τις Γενικές Συνελεύσεις, αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι οι καθηγητές συμμετείχαν μαζικά.

Η συμπαράσταση

Αυτή η αποφασιστικότητα των καθηγητών ήταν που ξεσήκωσε το μεγαλύτερο κύμα ενθουσιασμού και συμπαράστασης. Δεν έπεσε από τον ουρανό όμως. Τα μπλοκ των εκπαιδευτικών σε όλες τις Γενικές Απεργίες ήταν από τα πιο μαζικά και μαχητικά, σε κάποιες τα μεγαλύτερα.
Αυτή την εμπειρία μπορεί να την «ξεχνούν» κάποιες ηγεσίες ή κάποιοι παράγοντες, δεν την ξεχνούν όμως οι χιλιάδες εργαζόμενοι που έχουν παλέψει όλα τα τελευταία χρόνια πλάι πλάι, έχουν περάσει μαζί από το σχολείο της μαζικής εργατικής αντίστασης στα Μνημόνια. Έτσι ήρθαν οι αποφάσεις της ΔΟΕ (παρά τις κωλυσιεργίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας), νοσοκομειακών σωματείων όπως του Άγιου Σάββα, του ΣΕΦΚ, συλλόγων Γονέων. Για τη νεολαία ισχύει το ίδιο, δεκάδες είναι οι φοιτητικοί σύλλογοι που έβγαλαν ψηφίσματα συμπαράστασης, ενώ ακόμα και οι μαθητές μπήκαν στη μάχη.

Ένα άλλο σημείο που πρέπει να σταθούμε είναι ότι αν η απόφαση είχε παρθεί, αυτό θα έφερνε ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση του κλάδου. Αν υπήρχαν ταλαντευόμενοι ότι η ηγεσία δεν το εννοεί, η τελική απόφαση θα έστελνε πεντακάθαρα το μήνυμα σε όλους τους καθηγητές -συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΜΕ, το οποίο βρέθηκε σε απομόνωση καθώς ο κόσμος του μαζικά ψήφιζε υπέρ της απεργίας, όπως μαρτυρούν τα νούμερα ακόμα και σε ΕΛΜΕ που έχει το Προεδρείο.

Πρέπει να είμαστε καθαροί. Το δικό μας στρατόπεδο ήταν έτοιμο για τη μάχη, μόνο που οι «στρατηγοί» του από τη μία λειτουργούν για τον αντίπαλο (ηγεσίες ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), από την άλλη τον υπερεκτίμησαν (ΣΥΝΕΚ) και φοβήθηκαν να οδηγήσουν στη σύγκρουση με φόβο να μην προκαλέσουν πρόβλημα στην συμβιβαστική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ.

Το στρατόπεδο της κυβέρνησης είναι το αδύναμο. Ο μοναδικός της καθαρός σύμμαχος είναι η Χρυσή Αυγή, η οποία επίσης τρέμει την άνοδο της εργατικής αντίστασης. Το μόνο που έχει μείνει στο Σαμαρά είναι η καταστολή και μάλιστα μια από τις πιο ακραίες εκδοχές της: η επιστράτευση.
Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση έχει φάει τα μούτρα της και με τις επιστρατεύσεις. Οι ναυτεργάτες έχουν κάνει «κουρελόχαρτα» τα φύλλα επιστράτευσης επανειλημμένα με τις απεργιακές τους αποφάσεις, ενώ ακόμα και οι εργαζόμενοι του ΜΕΤΡΟ έκαναν στάση την ημέρα της Πρωτομαγιάς αν και είχαν δεχτεί την επίθεση της κυβέρνησης πιο πρόσφατα.

Αν η ηγεσία της ΟΛΜΕ δεν είχε κάνει το πραξικόπημα ενάντια στις αποφάσεις των ΕΛΜΕ και έστελνε το καθαρό μήνυμα: «ζητάμε από όλη την εργατική τάξη και τη νεολαία να είναι έξω από τα Εξεταστικά Κέντρα για συμπαράσταση στον αγώνα ενάντια στη διάλυση του δημόσιου σχολείου και τις απολύσεις» που ζητούσαν οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί, τότε ηττημένη θα έβγαινε η κυβέρνηση, ούτε τις εξετάσεις θα μπορούσε να ξεκινήσει, ούτε τους απεργούς θα μπορούσε να απομονώσει, ούτε θα μπορούσε να αντέξει σε αυτή τη σύγκρουση.

*Από το φύλλο της Τάξης μας, Νο 18. 

Δείτε το νέο φύλλο της Τάξης μας, Νο 18.


Πατήστε στον σύνδεσμο για να διαβάσετε σε μορφή PDF http://tinyurl.com/ov6z3pl

To μπλογκ της τάξης μας!

Ξεκινάει τη λειτουργία του το μπλογκ της "Τάξης μας", του περιοδικού εντύπου των εκπαιδευτικών της Συνάντησης Εργατικής Αντίστασης που συμμετέχουν στις Παρεμβάσεις.

Στείλτε μας τις ανταποκρίσεις και νέα από χώρο σας: i_taksi_mas@yahoo.gr

Tηλεφωνική επικοινωνία: Ντίνα Γκαρανέ, 6977 040918 - Ανθή Αθανασούλα, 6936 742881
Εύα Τζένου 6973 308798 - Σεραφείμ Ρίζος 6972 715374 - Χριστίνα Λαδά 6977 210336
Τζεμαλί Μηλιαζίμ 6932 050576